Broken strings

Let me hold you

For the last time

It’s the last chance to feel again

But you broke me

Now I can’t feel anything

When I love you

It’s so untrue

I can’t even convince myself

When I’m speaking

It’s the voice of someone else

Oh it tears me up

I tried to hold but it hurts too much

I tried to forgive but it’s not enough

To make it all okay

You can’t play on broken strings

You can’t feel anything

That your heart don’t want to feel

I can’t tell you something that ain’t real

Oh the truth hurts

A lie is worse

I can’t like it anymore

And I love you a little less than before

Oh what are we doing

We are turning into dust

Playing house in the ruins of us

Running back through the fire

When there’s nothing left to save

It’s like chasing the very last train

When it’s too late
Oh it tears me up

I tried to hold but it hurts too much

I tried to forgive but it’s not enough

To make it all okay

You can’t play our broken strings

You can’t feel anything

That your heart don’t want to feel

I can’t tell you something that ain’t real

Oh the truth hurts

And lies worse

I can’t like it anymore

And I love you a little less than before

But we’re running through the fire

When there’s nothing left to say

It’s like chasing the very last train

When we both know it’s too late

You can’t play our broken strings

You can’t feel anything

That your heart don’t want to feel

I can’t tell you something that ain’t real

Oh the truth hurts

And lies worse

I can’t like it anymore

And I love you a little less than before

Oh and I love you a little less than before

Let me hold you for the last time

It’s the last chance to feel again

باور تو

چقدر سخت است
باور تو
وقتی که هر کلامت را
با صد عمل
انکار می کنی...

قطعه

دشنه سرد تردید
نرم نرمک
در پشت رابطه
فرو می رود

وقتی که خنجر دروغ
براق و سهمگین
آماده فرود
در قلب عاطفه است

اینگونه می کنیم
چو نادانان
با این کهن میراث وامق و عذرا

ما در پیاله ...

ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم

یکبار نه این معجزه 100 بار دیده ایم

چون کوه گوشت که سر به آسمان کشد

پشت خمار لیمو و ودکا لمیده ایم

بردار این پیاله و تا ته سرش بکش

مستم به بر بگیر که بس ورپریده ایم

چندان مگیر خرده مرا از اضافه وزن

چون هیکل قناس خودت نیز دیده ایم

حافظ درون گور به ویبریشن اوفتاد

بسکه تمیز بر غزلش اینبار ریده ایم