ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم
یکبار نه این معجزه 100 بار دیده ایم
چون کوه گوشت که سر به آسمان کشد
پشت خمار لیمو و ودکا لمیده ایم
بردار این پیاله و تا ته سرش بکش
مستم به بر بگیر که بس ورپریده ایم
چندان مگیر خرده مرا از اضافه وزن
چون هیکل قناس خودت نیز دیده ایم
حافظ درون گور به ویبریشن اوفتاد
بسکه تمیز بر غزلش اینبار ریده ایم
0 نظرات:
ارسال یک نظر